Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Γαλλια:
"Εβλεπα τα γεφυρια να περνουν , τα πολυοροφα μελανιασμενα σπιτια , τα παρκα ,τις εκκλησιες, τις μαδημενες καστανιες, τους ανθρωπους που περπατουσαν βιαστικοι στους φαρδιους γυαλιστερους δρομους...Ολο το χαριτωμενο παιχνιδιαρικο προσωπο του Παρισιου το'βλεπα μεσα απο τα κρεμαμενα νοηματα της βροχης , να θαμποφεγγει και χαμογελαει ως καθως βλεπουμε πισω απο τις κλωστες του αργαλειου την ανυφαντρα..."
Η Κύπρος είναι η αληθινή πατρίδα της Αφροδίτης. Ίσως να ήταν ένα από τα πιο ωραία μέρη που ταξίδεψε ποτέ ο Ν.Καζαντζάκης. Σύμφωνα με το βιβλίο του, ονόματι "Κύπρος" μας λέει:"Ποτέ δεν είδα νησί με τόση θηλύτητα,ποτέ δεν ανάπνευψα αέρα τόσο γιομάτο μ'επικίντυνες,γλυκύτατες συμβουλές." Πράγματι είναι ένα από τα πιο μαγευτικά νησιά που θα μπορούσε κανείς να επισκεφθεί.
Tαξιδεύοντας στην Κρήτη με την ματιά του Νίκου Καζαντζάκη.Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το άγιο, το πικραμένο και υπερήφανο έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης.Γύριζε σε διάφορα χωριά σε όλη την Κρήτη για να τα δει που ηταν καμένα απο τους βάρβαρους αλλά και τους κατοίκους τις που είχαν την μαύρη αρματωσιά του πένθους.Οι Κρητικοί, αλήθεια, αγαπούν παράφορα τη ζωή και συνάμα ποτέ δεν φοβούνται τον θάνατο , ήταν κάτι που του έκανε πραγματικά εντύπωση.
"Επειτα απο τριημερη πορεια στη φοβερην ερημο, ευτυς ως αντικρισα τις μοναστιριακες ανθισμενες μυγδαλις η καρδια μου εσκιρτησε. Εδω διαλογιστηκα, υπαρχει μια ανωτερη ανθρωπινη συνειδηση, εδω νικα η αρετη των ανθρωπων την ερημο..."
Ταξιδευοντας με τον Νικο Καζαντζακη στο Σινα.

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Χθες..13 Νοεμβρίου του 2015 στο Παρίσι..Σκοτώθηκαν 153 άνθρωποι και 200 τραυματήστηκαν..Λένε ότι ήταν 6 "τυφλές" τρομοκρατικές επιθέσεις! Κι όμως δεν ήταν "τυφλές" όπως λενε.. Οι τρομοκράτες ήξεραν ακριβώς γιατί το έκανα αυτή την ημερομηνία και που ακριβώς..Μέσα από τα ταξίδια γνωρίζεις τους ανθρώπους..Σήμερα η πόλη του Παρισιού είναι "νεκρή"! Για άλλη μια φορά αποδυκνίεται πως ο φανατισμός φαίρνει μόνο κακό και με αυτόν δεν μπορείς να μάθεις τον άνθρωπο, το διαφορετικό! Δεν μπορούν να καταλάβουν πως η διαφορά στους ανθρώπους είναι τόσο υπέροχη..Πιστεύω πως φοβούνται να το αποδεχθούν..Δεν έχουν προσπαθήσει καν να το γνωρίσουν και αμέσως βγάζουν τα συμπεράσματα τους μέσω του ρατσισμού και του φανατισμού!
-Ο Νίκος Καζαντζάκης συγκεντρώνει σ’ αυτό το βιβλίο τις ταξιδιωτικές εμπειρίες του στα ισπανικά εδάφη πριν και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο, όπου η ιστορική αυστηρότητα συνεργάζεται με μιαν ανθρώπινη τεκμηρίωση από πρώτο χέρι, για να διαγράψει ένα πανόραμα της ισπανικής πραγματικότητας αμερόληπτο και ταυτόχρονα παθιασμένο.
<<Ο Καζαντζάκης βρισκόταν στην Ισπανία ως παρατηρητής και ανταποκριτής τύπου, συλλέγοντας τις μεγάλες πολιτικές και ψυχολογικές αναταραχές τής χώρας. Το βιβλίο Ταξιδεύοντας: Ισπανία αποβαίνει, έτσι, ένα αντιφατικό όραμα μιας κοινωνίας στις παραμονές τής τρομερής πολεμικής αντιπαράθεσής της και των γεγονότων που έλαβαν χώρα μέχρι την πτώση τής Μαδρίτης. Μάρτυρας εξαιρετικός, ο Έλληνας συγγραφέας επιδεικνύει σ’ αυτές τις σελίδες την ικανότητά του με ακρίβεια να ερμηνεύει τη "ζωή" και τον "θάνατο" της Ισπανίας.>>


Με το να προσευχόμαστε για το Παρίσι δεν θα αλλάξει η κατάσταση στο Παρίσι , οι απώλεις των ανθρώπων ή το αν γίνει ξανά μια τρομοκρατική επίθεση.Η κατάσταση στην γαλλική πρωτεύουσα αλλά και σε όλο τον κόσμο θα αλλάξει μόνο και μόνο αν αποδεχτούμε την διαφορετικότητα και αυτο θα γίνει αν ταξιδεύουμε οχι μόνο για να ανακαλύψουμε διάφορα μέρη αλλά και για να κατάλαβουμε οτι αν κάτι δεν είναι όμοιο με εμάς δεν είναι κάτι κακό

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Μαζί με την Κ.Κλιάρη και την Σμαράγδα Παπουτσά για την πρόβα μας όπως κάθε Σάββατο!

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.

Μια ακόμα ατάκα του σπουδαίου αυτού φιλόσοφου...

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Ακόμα μια ευχάριστη μέρα στο σχολείο με αφιέρωμα στον Νίκο Καζαντζάκη..
«Η δράση τού μυθιστορήματος εκτυλίσσεται στα 1889 στην Κρήτη, όπου οι υπόδουλοι Έλληνες επιχειρούν με έναν καινούργιο ξεσηκωμό να λευτερωθούν από τον τουρκικό ζυγό. Ο Καζαντζάκης απεικονίζει το δράμα που συνεπαίρνει έναν ολόκληρο λαό, δίνοντας σε κάθε φάση του ένα αδρό ανάγλυφο και μιαν ένταση που καθιστούν αξέχαστα όλα τα επιμέρους επεισόδια, στο μεγαλύτερο μέρος τους τραγικά, παρ’ όλο που ο συγγραφέας συχνά εισάγει με τέχνη μια χιουμοριστική νότα. 

»Στην πόλη τού Ηρακλείου, στο "Μεγάλο Κάστρο", και στα περίχωρά του, ο Καζαντζάκης παρασταίνει ολοζώντανα τους πάντες και τα πάντα, όμως, ένας μονάχα από τους πρωταγωνιστές κυριαρχεί στη δράση: ο Καπετάν Μιχάλης. Είναι γιος τού Καπετάν Σήφακα, ενός θαλερού εκατοχρονίτη που, κατά τη μακρά ζωή του, έχει δει την Κρήτη να ξεσηκώνεται εφτά φορές, να λούζεται ξανά και ξανά στο αίμα και να ξαναπέφτει στην οθωμανική κυριαρχία. Ενώ ο γέροντας βάζει να τον μάθουν το αλφάβητο για να μπορέσει να γράψει τις μοιραίες και προφητικές λέξεις: "ελευτερία ή θάνατος", ο Καπετάν Μιχάλης, τον οποίον όλοι αγαπούν και φοβούνται, τίθεται επικεφαλής τής εξέγερσης. Όμως, ένα ακαταμάχητο πάθος, για το οποίο ο ίδιος νιώθει ντροπή, τον σπρώχνει να εγκαταλείψει για λίγο τη θέση του στον αγώνα. Ξεπληρώνει κατόπιν αυτή την ενοχή μαχαιρώνοντας την επίμαχη γυναίκα και θυσιάζοντας τη ζωή του για τη δόξα της αθάνατης Κρήτης.

»Ωστόσο, κανένα από τα πρόσωπα του βιβλίου δεν είναι τόσο ισχυρά και σταθερά παρόν στην αφήγηση, όσο η Κρήτη, το άγριο νησί, για το οποίο κανείς δεν ξέρει αν αγαπά ή απεχθάνεται τα ίδια τα παιδιά του και το οποίο θα νικήσει την "Τουρκιά" με τον πόνο του. Παρά τα πολυάριθμα επεισόδια βίας και ωμότητας, το μυθιστόρημα διέπεται ολόκληρο από μιαν ατμόσφαιρα εξαίσιας ποίησης και θρύλου.»
Το υπερβατικό πορτραίτο του φλογερού και φυσιολάτρη Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης από τον Νίκο Καζαντζάκη, για πρώτη φορά σε σχολιασμένη έκδοση (Μάρτιος 2008). Στην ανατύπωση του μυθιστορήματος προστίθεται επίμετρο, όπου ο εκδότης-επιμελητής δρ. Πάτροκλος Σταύρου σκιαγραφεί τη σχέση τού Καζαντζάκη με τον Άγιο Φραγκίσκο, και με τον μεγάλο ανθρωπιστή Άλμπερτ Σβάιτσερ, τον οποίον θεωρεί ως τον "Άγιο Φραγκίσκο του καιρού μας". Περιλαμβάνεται, ακόμη, άρθρο του Καζαντζάκη για τον Σβάιτσερ, στον οποίον αφιερώνει το βιβλίο. 

"Αυτός ο βίος τού Αγίου Φραγκίσκου τής Ασσίζης, αφηγούμενος από τον αδελφό Λέοντα, τον ταπεινό του σύντροφο της πρώτης και της τελευταίας του ώρας, χρειάστηκε όλο το βαθιά ανθρώπινο ταλέντο και τη χριστιανική ζέση τού Νίκου Καζαντζάκη για να τον επικαλεσθεί με αυτή την απλότητα και με αυτή τη μυστηριακή αίσθηση, κάποτε τρομακτική, άλλοτε ακτινοβόλα. Ορίστε, μπροστά μας, η ιταλική ύπαιθρος, οι δρόμοι που καίγονται από τον ήλιο, τα δάση κάτω από τη βροχή, οι μεσαιωνικές πολιτείες που αντηχούν ολόκληρες από τη βουή τού πλήθους και τις κωδωνοκρουσίες των εκκλησιών. Ορίστε ο δρόμος τής Ρώμης, η θάλασσα, οι Άγιοι Τόποι, κι έπειτα η επιστροφή τού Φραγκίσκου στη γη που τον γέννησε, σ' αυτή τη γη που τόσο αγαπά και στην οποία τόσο λίγο ανήκει αφότου ο Θεός τον θέλησε ολόκληρο για λογαριασμό Του.
Η τέλεια φτώχια, η περιπέτεια στην οποίαν ανεπιφύλακτα αφήνεται ο Φραγκίσκος, έχει κάτι το ιλιγγιώδες - ιλιγγιώδες όπως η αγάπη που ο Φραγκίσκος ανακαλύπτει προοδευτικά, μέχρι να την ενσαρκώσει ο ίδιος: η ανεξάντλητη και απρόβλεπτη αγάπη τού Θεού.
Ο αναγνώστης θα ξαναβρεί στο φλογερό αυτό βιβλίο, του οποίου ο τόνος είναι εκείνος των πιο ευγενών και πιο οικείων συναξαριών, όχι μόνο τον λυρισμό ενός ποιητή παθιασμένα κυριευμένου από την ομορφιά τού κόσμου, αλλ' επίσης όλα τα βαθιά θέματα της σκέψης τού Καζαντζάκη, του πιστού και εξεγερμένου, του ανήσυχου και γαλήνιου, του μοναχικού κι ωστόσο σε ενότητα με όλους τούς συνανθρώπους του."